zaterdag 28 november 2009




eindeloos de blik op oneindig. hier overdag in de nacht wordt het lastiger


Zaterdag 13-11
Laatste dag gran canaria is erg leuk geweest, we hebben een auto gehuurd en het eiland verkend.
Hierna de boot gereedmaken voor de lange overtocht naar Cabo Verde. Was, tank gas vernieuwen en omwisselen zodat we aan gas geen gebrek hebben de komende 2 maanden.
De laatste boodschappen doen we met de auto die pas om 10 uur teruggebracht moet wordenGeen gedoe met borg enz. aftanken en sleutels inleveren. Simpel dus en heel wat anders dan een auto in Nederland huren. Dit is een `vliegend visje dat op dek belandde.

Ik heb er echt zin om te vertrekken en te ervaren hoe zo’n lange tijd op zee bevalt. We denken 10 dagen nodig te hebben. Het weer ziet er gunstig uit en we hebben een week weerberichten gedownload op de computer.
Kunnen we dit af en toe vergelijken met de werkelijkheid.
Vooruitzichten zijn goed, evt. woensdag harde wind maar dit is slechts een halve dag!
Verder ziet het er relaxt uit. Maar je kunt het nooit zeker weten
Vertrek om 12 uur en om half vier spotten we de eerste dolfijnen die langs komen en hun kunstjes laten zien. Erg gezellig om dit vrolijke spul te volgen.
Later zitten we samen op de punt en proberen whales te spotten die al velen gezien hebben en wij jammer genoeg nog niet. Ook schijnen er veel schildpadden te zien zijn.
Nee dus
Maar wel opnieuw een grote school dolfijnen. Dit zal zich nog enkele malen herhalen.
Als ik de pc wil gebruiken weigert de omvormer. Balen want nu moet ik het eerst met de hand invullen. Zo gaan dingen. Later blijkt hij het ineens wel te doen!
Lang kan ik niet bezig zijn i.v.m. zeeziekte. Een half uur is maximaal op dit moment en dan gauw weer naar buiten..

Avond en nacht zijn prima verlopen. Het is vroeg donker 18.30 uur we doen spelletjes. Voor de verandering wint Karel. Nog een glaasje aan dek en deze dag kan niet meer stuk.
Er is geen maan en dan is het wel erg donker. Inktzwart en de overgang water lucht is bijna niet te zien. Ook geen sterren deze nacht. Als ik op bed lig hoor ik allerlei geluiden en voor je het weet komen de angstige gedachten van varen op een container en verwacht ik elk moment een enorme klap. De nachten blijven toch erg lang en donker. Niet mijn favoriet en naar ik hoor ook bij anderen niet. In ieder geval blijven er steeds 12 uren met licht over.

16 november 3.00 Karel wordt wakker van een gerommel en ontwaart een hevig onweer verderop. Windstoten volgen en we zetten een rif in het pikkedonker. Niet bepaald een aangename klus. Aangelijnd moet Karel dit op het dek zetten en ik hou de boot in de wind.
Blijft een lastig karwei. Een uur later valt de stuurautomaat uit en moet er op de hand gestuurd worden. Het is pikdonker en de verlichting van het kompas werkt niet. Ik moet dus aangeven of het zoveel graden links of rechts moet
Bij het doornemen van de handleiding krijgen we advies rondjes met de boot te varen om de kompasfunctie van de stuurautomaat te herstellen. Dit doen we vijf keer maar het effect blijft uit. . De windvaan doet het op een of andere manier niet meer. Heeft tot op heden steeds prima gewerkt maar nu lukt het niet hem in te stellen en loop hij steeds uit zijn koers..

Dit is echt een groot probleem want met de hand sturen dag en nacht en dat minstens 6 dagen lang is een onmogelijke opgaaf, maar we hebben geen keus. Op en af sturen we elk 2 uur. Dit doen we 30 uur lang, een zeer frustrerend bezigheid en te zwaar. Ook hebben we iets van stroom tegen en de wind staat zeer ongunstig, we komen slechts met 5 km vooruit terwijl we de motor bij hebben staan. We stellen het plan bij en varen naar de Afrikaanse kust. 380 km kunnen we in 2 dagen doen. Evengoed heel zwaar maar de enige mogelijkheid, als we hier zijn is er mogelijkheid voor reparatie en proberen we in ieder geval een extra stuurautomaat erbij te kopen.. De reserve die we bij ons hebben doet het evenmin.

Vermoeidheid speelt ons parten en zeeziekte. Ook Karel heeft meerdere malen aanvallen en voelt zich erg beroerd. In de middag proberen we nogmaals de stuurautomaat en die blijkt dan ineens weer te werken..
Dolblij zijn we en we draaien om naar Cabo Verde.
Het sturen is dus ons zwakke punt, waar we absoluut niet op bedacht waren met een windvaan die het tot op heden fantastisch deed.
Verder verloopt de trip prima en de dagen vliegen om. Er is veel wind en we hebben de stroom mee. Gemiddeld lopen we 5 knopen per uur. Op deze manier wordt ons zeer slechte daggemiddelde behoorlijk opgetrokken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten