het zwarte strand van Madeira
de botanische tuin
17 oktober
We zijn al om 6.00 opgestaan want we willen met de bus naar de andere kant van het eiland. Het dorp Santana is het doel. De tocht gaat via het oostelijk deel van Madeira. De natuur is hier heel bijzonder. Overal bloemen en bloeiende heesters, bomen enz.. De tijd van het jaar is nu wel ongunstig want het merendeel is uitgebloeid, maar ik kan me goed voorstellen dat het in een ander jaargetijde een grote bloemenpracht is met heel veel afwisseling in planten en kleuren.
De tocht duurt meer dan twee uur en is heel boeiend. Er zitten twee dames in de bus die constant aan het twetteren zijn. Even uitstappen en nog iets regelen als de bus dan opnieuw dit punt aandoet (hij gaat bijv. naar een bushalte en rijdt dan weer terug) stappen ze weer in. Het getwetter begint dan weer opnieuw. Het dorp zelf valt een beetje tegen. Wel zijn er speciale huizen (klein en we komen hier achteraf achter) waardoor er veel excursies naar dit dorp georganiseerd worden.
We maken een lange inspannende wandeling want de wegen lopen enorm stijl. Tijdens deze wandeling worden we uitgenodigd door een vrolijke oude vrouw om in haar huis te komen kijken (dit is zo’n speciale woning) en we lopen met haar mee want ze blijft aandringen. In het huis maakt ze nog een foto van ons (weet wonderbaarlijk hoe ze foto’s moet maken) en verandert dan in een zielige oude huilende vrouw die kanker heeft en veel kosten heeft, of we dus maar wat willen meebetalen.
De fooi van Karel vindt ze te weinig maar we laten het zo. Voelen ons behoorlijk in de maling genomen.
Twee uur later gaan we met dezelfde bus weer terug die nu een andere route volgt en we dus opnieuw een ander deel van Madeira kunnen ervaren. Opnieuw een luid pratende passagier maar nu is het een heer die niet voor de eerdergenoemde dames onderdoet.
’s Avonds is er een schitterend vioolconcert in het oude stadhuis, uitgevoerd door 9 violisten. De toegiften die ze geven zijn rijk gevarieerd en het is geweldig wat ze laten horen. Opnieuw niet een lang concert, jammer genoeg slechts een uur, maar zo bijzonder dat we helemaal blij naar huis gaan.
18 oktober
Zondag uitslapen en een beetje rommelen. We liggen ondertussen aan het steiger van de pier en hier is het erg druk met rondlopende mensen. Zelfs de hele nacht door horen en zien we hangjongeren en ouderen die met een biertje om 6 uur ’s ochtends nog druk zijn.
De temperatuur is hier dag en nacht goed dus is het geen probleem op straat te bivakkeren.
In de middag gaan we nog naar de top van een berg waar een enorme tropische tuin is gesitueerd. Heel erg oud en mooi aangelegd met tal van weggetjes, hoogteverschillen, watervallen en trappetjes. Alles is hier door Engelse architecten aangelegd zoals de meeste tuinen op het eiland.
Op de terugweg lopen we nog tegen een processie aan. De heilige Maria is in beeld op een auto geplaatst. Er wordt het ave Maria bij gezongen en met witte doekjes gezwaaid.Honderden motorrijders volgen de auto die voorafgegaan wordt door een politieauto met de priesters erin. Er wordt geklapt, gezongen en gehuild.
In de avond is er een fantastisch jazzconcert in een eetgelegenheid. Hier drinken we dus een biertje om de sfeer mee te maken.
19 oktober
Naar de opslagplek waar vroeger de Madeirawijn werd gefabriceerd en opgeslagen.
Een museum en rondleiding. Na afloop proeven en natuurlijk een flesje heerlijke Madeirawijn inslaan.
Het windscherm voor de kuip wordt afgeleverd en we gaan alvast bedenken wat we meenemen naar de Canarische eilanden aan proviand.
We willen nog de andere haven Calchete aandoen en hebben dan voldoende van Madeira gezien.
We zijn al om 6.00 opgestaan want we willen met de bus naar de andere kant van het eiland. Het dorp Santana is het doel. De tocht gaat via het oostelijk deel van Madeira. De natuur is hier heel bijzonder. Overal bloemen en bloeiende heesters, bomen enz.. De tijd van het jaar is nu wel ongunstig want het merendeel is uitgebloeid, maar ik kan me goed voorstellen dat het in een ander jaargetijde een grote bloemenpracht is met heel veel afwisseling in planten en kleuren.
De tocht duurt meer dan twee uur en is heel boeiend. Er zitten twee dames in de bus die constant aan het twetteren zijn. Even uitstappen en nog iets regelen als de bus dan opnieuw dit punt aandoet (hij gaat bijv. naar een bushalte en rijdt dan weer terug) stappen ze weer in. Het getwetter begint dan weer opnieuw. Het dorp zelf valt een beetje tegen. Wel zijn er speciale huizen (klein en we komen hier achteraf achter) waardoor er veel excursies naar dit dorp georganiseerd worden.
We maken een lange inspannende wandeling want de wegen lopen enorm stijl. Tijdens deze wandeling worden we uitgenodigd door een vrolijke oude vrouw om in haar huis te komen kijken (dit is zo’n speciale woning) en we lopen met haar mee want ze blijft aandringen. In het huis maakt ze nog een foto van ons (weet wonderbaarlijk hoe ze foto’s moet maken) en verandert dan in een zielige oude huilende vrouw die kanker heeft en veel kosten heeft, of we dus maar wat willen meebetalen.
De fooi van Karel vindt ze te weinig maar we laten het zo. Voelen ons behoorlijk in de maling genomen.
Twee uur later gaan we met dezelfde bus weer terug die nu een andere route volgt en we dus opnieuw een ander deel van Madeira kunnen ervaren. Opnieuw een luid pratende passagier maar nu is het een heer die niet voor de eerdergenoemde dames onderdoet.
’s Avonds is er een schitterend vioolconcert in het oude stadhuis, uitgevoerd door 9 violisten. De toegiften die ze geven zijn rijk gevarieerd en het is geweldig wat ze laten horen. Opnieuw niet een lang concert, jammer genoeg slechts een uur, maar zo bijzonder dat we helemaal blij naar huis gaan.
18 oktober
Zondag uitslapen en een beetje rommelen. We liggen ondertussen aan het steiger van de pier en hier is het erg druk met rondlopende mensen. Zelfs de hele nacht door horen en zien we hangjongeren en ouderen die met een biertje om 6 uur ’s ochtends nog druk zijn.
De temperatuur is hier dag en nacht goed dus is het geen probleem op straat te bivakkeren.
In de middag gaan we nog naar de top van een berg waar een enorme tropische tuin is gesitueerd. Heel erg oud en mooi aangelegd met tal van weggetjes, hoogteverschillen, watervallen en trappetjes. Alles is hier door Engelse architecten aangelegd zoals de meeste tuinen op het eiland.
Op de terugweg lopen we nog tegen een processie aan. De heilige Maria is in beeld op een auto geplaatst. Er wordt het ave Maria bij gezongen en met witte doekjes gezwaaid.Honderden motorrijders volgen de auto die voorafgegaan wordt door een politieauto met de priesters erin. Er wordt geklapt, gezongen en gehuild.
In de avond is er een fantastisch jazzconcert in een eetgelegenheid. Hier drinken we dus een biertje om de sfeer mee te maken.
19 oktober
Naar de opslagplek waar vroeger de Madeirawijn werd gefabriceerd en opgeslagen.
Een museum en rondleiding. Na afloop proeven en natuurlijk een flesje heerlijke Madeirawijn inslaan.
Het windscherm voor de kuip wordt afgeleverd en we gaan alvast bedenken wat we meenemen naar de Canarische eilanden aan proviand.
We willen nog de andere haven Calchete aandoen en hebben dan voldoende van Madeira gezien.
