hier liggen we nu opzij nog maar vanaf donderdag op een geheel eigen plek in dit luxe resort Plaza
dinsdag 26 januari 2010
23 januari 2010-01-25
Na aankomst op Bonaire hebben we enkele dagen aan de mooring gelegen voor het stadje Kralendijk. Als we naar de wal wilden kon de dinghi afgemeerd worden aan het steiger voor een kleine vergoeding, speciaal tarief voor ex-eilandbewoners. Het liggen aan de mooring zelf kost 10 dollar per dag en dat tikt toch behoorlijk op, zeker niet iets om een heel jaar te laten voortduren. We werden voor velen verwelkomd en hebben fantastische dagen gehad. Evengoed ook met veel rompslomp van inklaren, proberen een auto aan te schaffen, iets te regelen voor de boot voor de langere termijn enz.. Dit laatste is goed geslaagd en we liggen nu uitermate lux in de harbour van Plaza. We mogen gebruik maken van alle faciliteiten die er voor de gasten zijn en zitten bijv. lux te internetten in de huiskamer met gratis koffie, chocolademelk en koekjes. Verder zijn er fantastische strandjes en kunnen we hier na zwemmen/snorkelen douchen en een en ander afspoelen. Stromend water en elektriciteit op het steiger aanwezig. De eerste week liggen we nog langszij maar vanaf volgende week krijgen we een eigen plek aan het steiger. Hier ligt de boot dus het komende jaar en functioneert dan als tweede huis of vakantiestekje.
Met Gemma en Joop hebben we een eerste rondje gemaakt rond klein Bonaire. Er stond een pittig windje (6 knopen) en Karel heeft genoten van de uitvoering van zijn droom om met eigen boot rond Bonaire te zeilen.
Koelbox mee gevuld met koude drankjes en lekkere hapjes.
Verder was deze dag gevuld met bezoek aan Meg en Marco. We hebben hun nieuwe stek bekeken, op de berg met uitzicht over klein Bonaire en de baai voor Kralendijk. Een geweldige plek. Hierna lekker zwemmen op het resort en daarna de fles champagne die we nog bij ons afscheid mee hadden gekregen geopend en leeggedronken.
Herinneringen opgehaald aan die ontzettend leuke verrassing van de kids waarvan dit de afsluiting was. Heerlijk gegeten bij Donna en Georgia. Kortom we zijn nu echt aangekomen en weer helemaal thuis in Bonaire.
Elke dag ontmoetten we vrienden en kennissen en vertellen ons verhaal. Het lijkt alweer een hele tijd geleden dat we zulke grote avonturen beleefden.
Het was een fantastische reis maar ik ben toch ook wel vaak erg bang geweest. Gelukkig vergeet je snel de nare herinneringen en blijven de goede meer staan. De fantastische zonsondergangen en opgangen. De melkweg die elke nacht weer een fantastische ervaring was. De vallende sterren. Nog nooit heb ik zoveel wensen gedaan. Een grote wens dat we veilig zouden aankomen is gelukkig helemaal uitgekomen.
Karel heeft zijn droom waar gemaakt en ik hoop dat dit voorlopig voor hem ook een eindpunt is. Terug varen zal ik in ieder geval niet meemaken.
Maandag 31 januari vlieg ik alleen naar Holland voor een maandje. Er wachten een aantal zaken die opgeruimd moeten worden. Zo na 7 maanden is het ook heerlijk om iedereen weer te zien. De kleinkinderen en kinderen daar kijk ik in ieder geval echt naar uit.
Karel gaat als opstapper mee met Floor en Jelle die inmiddels in Suriname zijn aangekomen en de boot op de kant hebben staan in Paramaribo. Ze hebben een afschuwelijke ervaring achter de rug. Het roer was afgebroken. Eerst nog flink wat zeemiles gevaren met de windvaan als roer maar later op drift. De kust voor Paramaribo is gevaarlijk wegens enorme ondiepten en zijn modderpartijen. Ondanks PanPan berichten is er geen hulp van coastquard gekomen en uiteindelijk zijn ze beiden aan boort van een olietanker opgevangen. De boot aan drie ankers laten liggen. Jelle heeft deze later met visserslui opgehaald. Aangezien de zee erg ruw was is hij zelf met een lijn in het water gesprongen en heeft de boot kunnen bereiken waarna deze op sleeptouw is genomen. Al met al zeer heftige avonturen dus. De echte reparatie moet in Trinidad plaatsvinden en aangezien Floor het niet zo ziet zitten en omdat Jelle de boot van de verzekering niet alleen mag varen is Karel gevraagd dit avontuur mee te beleven. Definitieve planning van tijd moet nog gebeuren.
Inmiddels hebben we een stoere pickup gekocht die vandaag bij de SGB (mijn oude school) gekeurd is en goedbevonden. heerlijk om weer mobiel te zijn want met die sterke wind is het zwaar alles op de vouwfiets te moeten doen.
Na aankomst op Bonaire hebben we enkele dagen aan de mooring gelegen voor het stadje Kralendijk. Als we naar de wal wilden kon de dinghi afgemeerd worden aan het steiger voor een kleine vergoeding, speciaal tarief voor ex-eilandbewoners. Het liggen aan de mooring zelf kost 10 dollar per dag en dat tikt toch behoorlijk op, zeker niet iets om een heel jaar te laten voortduren. We werden voor velen verwelkomd en hebben fantastische dagen gehad. Evengoed ook met veel rompslomp van inklaren, proberen een auto aan te schaffen, iets te regelen voor de boot voor de langere termijn enz.. Dit laatste is goed geslaagd en we liggen nu uitermate lux in de harbour van Plaza. We mogen gebruik maken van alle faciliteiten die er voor de gasten zijn en zitten bijv. lux te internetten in de huiskamer met gratis koffie, chocolademelk en koekjes. Verder zijn er fantastische strandjes en kunnen we hier na zwemmen/snorkelen douchen en een en ander afspoelen. Stromend water en elektriciteit op het steiger aanwezig. De eerste week liggen we nog langszij maar vanaf volgende week krijgen we een eigen plek aan het steiger. Hier ligt de boot dus het komende jaar en functioneert dan als tweede huis of vakantiestekje.
Met Gemma en Joop hebben we een eerste rondje gemaakt rond klein Bonaire. Er stond een pittig windje (6 knopen) en Karel heeft genoten van de uitvoering van zijn droom om met eigen boot rond Bonaire te zeilen.
Koelbox mee gevuld met koude drankjes en lekkere hapjes.
Verder was deze dag gevuld met bezoek aan Meg en Marco. We hebben hun nieuwe stek bekeken, op de berg met uitzicht over klein Bonaire en de baai voor Kralendijk. Een geweldige plek. Hierna lekker zwemmen op het resort en daarna de fles champagne die we nog bij ons afscheid mee hadden gekregen geopend en leeggedronken.
Herinneringen opgehaald aan die ontzettend leuke verrassing van de kids waarvan dit de afsluiting was. Heerlijk gegeten bij Donna en Georgia. Kortom we zijn nu echt aangekomen en weer helemaal thuis in Bonaire.
Elke dag ontmoetten we vrienden en kennissen en vertellen ons verhaal. Het lijkt alweer een hele tijd geleden dat we zulke grote avonturen beleefden.
Het was een fantastische reis maar ik ben toch ook wel vaak erg bang geweest. Gelukkig vergeet je snel de nare herinneringen en blijven de goede meer staan. De fantastische zonsondergangen en opgangen. De melkweg die elke nacht weer een fantastische ervaring was. De vallende sterren. Nog nooit heb ik zoveel wensen gedaan. Een grote wens dat we veilig zouden aankomen is gelukkig helemaal uitgekomen.
Karel heeft zijn droom waar gemaakt en ik hoop dat dit voorlopig voor hem ook een eindpunt is. Terug varen zal ik in ieder geval niet meemaken.
Maandag 31 januari vlieg ik alleen naar Holland voor een maandje. Er wachten een aantal zaken die opgeruimd moeten worden. Zo na 7 maanden is het ook heerlijk om iedereen weer te zien. De kleinkinderen en kinderen daar kijk ik in ieder geval echt naar uit.
Karel gaat als opstapper mee met Floor en Jelle die inmiddels in Suriname zijn aangekomen en de boot op de kant hebben staan in Paramaribo. Ze hebben een afschuwelijke ervaring achter de rug. Het roer was afgebroken. Eerst nog flink wat zeemiles gevaren met de windvaan als roer maar later op drift. De kust voor Paramaribo is gevaarlijk wegens enorme ondiepten en zijn modderpartijen. Ondanks PanPan berichten is er geen hulp van coastquard gekomen en uiteindelijk zijn ze beiden aan boort van een olietanker opgevangen. De boot aan drie ankers laten liggen. Jelle heeft deze later met visserslui opgehaald. Aangezien de zee erg ruw was is hij zelf met een lijn in het water gesprongen en heeft de boot kunnen bereiken waarna deze op sleeptouw is genomen. Al met al zeer heftige avonturen dus. De echte reparatie moet in Trinidad plaatsvinden en aangezien Floor het niet zo ziet zitten en omdat Jelle de boot van de verzekering niet alleen mag varen is Karel gevraagd dit avontuur mee te beleven. Definitieve planning van tijd moet nog gebeuren.
Inmiddels hebben we een stoere pickup gekocht die vandaag bij de SGB (mijn oude school) gekeurd is en goedbevonden. heerlijk om weer mobiel te zijn want met die sterke wind is het zwaar alles op de vouwfiets te moeten doen.
Abonneren op:
Posts (Atom)
