10 augustus.
We liggen in de haven van la Coruna, een Spaanse zeehaven, vaak de eerste stop na de oversteek van de golf van Biscaya. We genieten volop van zon en zijn bezig met allerlei klusjes zoals gereedmaken rubberboot, te gebruiken bij aanliggen aan moorings,
fietsreparaties e.a.en natuurlijk het stadje verkennen. Het is een goed geoutilleerde haven met veel voorzieningen. Gisteren heb ik uitgebreid de was gedaan. Leuk systeem je kunt hier voor 10 euro net zo vaak wassen als je wilt. De droger was stuk dus de hele boot hing vol met te drogen was.
We hebben kennis gemaakt met een stel uit Wenen dat voor de komenden ? jaren een grote catamaran als huis heeft en rond de wereld gaat. Gezellig geborreld en ervaringen uitgewisseld. Op de catamaran hebben ze een leefruimte in totaal van ruim 60 m2.
Gigantisch dus. Toch ben ik zeer tevreden als ik terugkeer in mijn eigen knusse bootje.
Want al dat grote betekent ook veel poetsen zeker omdat het een gloednieuw schip betrof en alles in wit en licht hout was uitgevoerd. De schoenen moeten uit bijv.als je aan boord komt enz.
Het is de bedoeling dat we morgen verder varen naar Porto en ook hier enkele dagen blijven liggen.
We zijn woensdag 5 augustus vroeg vertrokken vanuit Brest
De wekker loopt af om vijf uur, douchen en nog even kijken of er nog veranderingen in het weerbeeld zijn. Het is echt waar hij staat N-NW. Als we de baai uitvaren staat er bijna geen wind en het beetje dat er is komt uit het zuiden. We gaan door op de motor dus. Om 11.00 uur proberen we de genua er bij te zetten maar dat is niet een groot succes. Om 12.00 uur draait de wind door naar het westen.
Voordeel is dat het erg zonnig is en we hangen onze pakken die nog nat zijn over de railing te drogen. Via de marifoon informeren we nogmaals naar de windrichting en er wordt ons beloofd dat hij echt straks uit het noorden komt.
Er is een lange oceaandeining en dat voelt heel bijzonder. Het diepste deel van de Golf is 4.800 meter. Dichter bij de kust zijn er plateaus van bijv. 65 meter diep. Hierdoor ontstaat er veel onrust in de golf en dat is goed te merken en te zien. We worden flink door elkaar geschud. Om een uur is de wind weer terug naar Zuid West. Hiermee lukt het net de zeilen bij te zetten en met de motor erbij ontwikkelt de boot een snelheid van 7 km. per uur.
De totale afstand bedraagt 615 km.
De wind neemt weer af. We gunnen de motor rust en dobberen. De oceaan lijkt op een woestijn maar dan van water. Heuvelachtig, glooiend vol rimpelingen die lijken te staan.
Dolfijnen:
Ineens zijn ze rondom de boot. Een grote school dolfijnen die door het water schietend en opspringend. Dit is voor mij de eerste keer (zelfs op Bonaire heb ik ze nooit dichtbij gezien) en het is waanzinnig deze grote dieren om ons heen te hebben. Ik probeer foto’s te maken maar dat valt niet mee. De snelheid is enorm en hoewel ik achter elkaar klik lukt het me niet iets vast te leggen. In de avond komt er opnieuw een grote school dolfijnen en nu krijg ik het wel voor elkaar een shot te maken.
Op het dek genieten we van de zon, een wijntje en een hapje. Op het Ijsselmeer is het zelden zo rustig. Sfeer is uitstekend en we genieten volop. Evt. hebben we genoeg diesel om de golf zo op de motor over te steken dus we maken ons niet al te druk.
We houden afwisselend de wacht. Karel de langste want het is zijn feestje.
Ik ben heel trots op mezelf dat ik dit toch maar durf en meedoe: navigeren, inzicht in zeilvoering en alles wat met dit gebeuren te maken heeft terwijl het me wel angst inboezemt zo dagen alleen maar water te zien. Toch vervelen wij ons absoluut niet. Er is zoveel te zien en te beleven.
Mijn planning omtrent 1 week proviand klopt heel aardig. De laatste dagen rooster ik het oude brood in de koekenpan. Zolang er tenminste geen schimmel opzit kan het best. Zelfs Karel eet dit niet nadat hij eerder van beschimmeld brood erg ziek is geweest.
6-augustus
Na een windstille dag en nacht met de motor als aandrijvende kracht komt er eindelijk een beetje wind en kunnen eindelijk de zeilen hun werk doen. Als de wind dan toch weer een beetje afneemt komt de spinnaker in beeld. Hier ben ik echt bang voor, het is een enorme lap zeil en na enige vervelende ervaringen heb ik het er niet echt op. Na instructie en uitleg aan de slag en het resultaat mag er zijn. We verdubbelen de snelheid van 5-6 naar 10- 12.
Opnieuw meerdere scholen dolfijnen, het blijft een feest hen te zien spelen rond de boot.
7 augustus,
weinig wind , maar wat er is blaast gelukkig uit de goede richting. Met motor bij vorderen we gestaag. In de nacht van 7 op 8 augustus gaat het veranderen.
Karel ligt te slapen en ik heb wacht. De Genua staat bij en af en toe valt de wind weg en klappert de hele boel, inhalen dus. Ineens verandert het weer en ik volg met spanning de toenemende wind. Om 1 uur maak ik Karel, ik vertrouw het niet helemaal alleen er staat behoorlijk wind en ik ben bang dat als de boot uit het roer loopt ik niet snel genoeg de boel weer op orde krijg. Dat is namelijk een heel gedoe in deze stroom en het is al lastig als je met zijn tweeën bent. Een volgt de koers op de GPS en de ander stelt de stuurautomaat opnieuw in.
Het wordt een heftige nacht, spannend, wilde zee en erg lastig om nu nog een rif te zettgen. De genua voor een deel inhalen is een oplossing. We vliegen voor de golven uit, urenlang niet echt leuk meer. De kou en het gedoe maken het niet echt aangenaam. De snelheid is fantastisch, soms tegen de 15 km. We naderen de Spaanse kust ineens onverwachts snel.
(voordeel dus)
Alles gaat verder goed en we meren aan rond 13.00 uur in de spiksplinternieuwe haven van Coruna.
