de zee ziet er vandaag totaal anders uit als we onderweg zijn
onderhoud is hier erg belangrijk
kijk eens hoe mijn teentjes zijn geworden
het strand van Gran Tarajeta
Woensdag 4 november 2009
We hebben er hier nu een week opzitten en zijn “klaar” met klussen. We zijn erg tevreden met het resultaat. De boot ziet er fantastisch uit. Zelf heb ik het dek en delen van de kuip gelakt en voorzien van een nieuwe antisliplaag.
Het onderwaterschip is door Karel gecleaned. Snorkel op en bril. Diep ademhalen en duiken dus. Gewapend met pannenspons en een oud deksel van plastic om de boel mee af te steken.
Een zeer vermoeiende bezigheid maar hij blijft er jong bij! Bovendien is het extra gezellig wegens de vele vissen die hem gezelschap houden en lekker eten van de algen en schelpjes die Karel losmaakt van de onderkant.
Er is een duidelijk verschil in aangroei hier en eerder in Portugal dankzij deze opruimertjes die voortdurend aan de onderkant hangen en meesnoepen.
We hebben een generator voor stroomdraaien aangeschaft. Een Honda 4 takt. Fantastisch!
Hiermee zijn we minder afhankelijk van de stroom die de motor aanlevert en waarop de GPS enz. draait. Mochten de accu’s te weinig laadstroom hebben dan hebben we nu de mogelijkheid om bij te laden.
Over de aanschaf waren we nog aan het brainstormen. Ineens staat er op het steiger deze mooi generator met een bord erop “a vendre” 50 euro. Voor ons dus. Nieuw kosten ze 900 euro (hier althans). De eerste demonstratie mislukte maar dat lag gelukkig aan een losgeraakt leidinkje, hierna werkte hij helemaal volgens verwachting.
Ook nog even naar de pedicure. Altijd spannend in een ander land.
Een leuk gesprek gevoerd met mijn gebrekkige kennis van Spaans. Opgezet door een jonge vrouw die zoals ze vertelde veel last had van de crisis waardoor het aantal toeristen dramatisch gedaald is. Grote winkels zijn opgezet die moeite hebben om hun hoofd boven water te houden en de huurprijs te betalen.
Zelf heeft ze het probleem dat de eigen inwoners het fenomeen pedicure niet kennen en er wantrouwend tegenover staan. Wel laten die hun nagels lakken en willen er goed uitzien (veel gecombineerde salons). Met de komst en kennis over beter schoeisel hoopt ze dat dit vooroordeel keert en ze minder afhankelijk is van het toerisme.
Er zijn hier ontzettend veel tienermoeders en vaders die tot in de late uurtjes met hun baby op de arm rondslenteren. Zelf is zij er ook een (tweeling van nu 4) en vertelt me over de problemen die het geeft met name voor de ouders die mee opdraaien voor kosten van onderhoud. Werk is schaars.
Nu is het weer tijd voor uitrusten en genieten van de mooiste stranden van het Canarisch gebied die aan de westpunt van Fuerta Ventura zijn gelegen..
De was is gedaan, inkopen enz.
Karel helpt me met het uitwringen van de was. Mijn handen werden erg pijnlijk en de knokkels zetten op maar naar nu blijkt is het overbelasting vooral van het uitwringen van de was.
We hebben nog veel gezelligheid gehad met een Zweeds stel. Heerlijk uit eten en ervaringen uitwisselen omtrent leven en leven aan boord. Zij hebben een half jaar rondgetrokken en zijn nu bezig de boot op Lanzarote te stallen. Ze willen er nog enkele keren heen en varen hem in 2011 weer terug naar Zweden. Zoals meerdere Zweden komen zij deze kant op via de Ierse Zee die ze prefereren boven de doorvaart van het Kanaal en de kustgebieden van Nederland en België. Ze hebben ook zeer slecht weer ervaren en dat met de oversteek die bij hen 11 dagen duurde is het een intensieve reis geweest. Wel hebben zij 2 x een enorme whale (een lag zelfs te spuiten) gezien en heel vaak grote scholen dolfijnen. Daar kan ik wel jaloers op worden. Nog een avondje bomen, een leuke foto als herinnering en dan gaat ieders zijns weegs. Wie weet zien we elkaar ooit nog ergens. In ieder geval sturen we elkaar een mailtje bij aankomst.
De vissersvloot van Fuertaventura geeft een totaal ander beeld als die van Portugal en Marokko. Hier is het een blinkend gebeuren. De bootjes zijn klein maar zien er fantastisch onderhouden uit en in schitterende kleuren geverfd.
Donderdag 5 november
Vertrek met waarschuwing van buren omtrent harde windstoten. We willen voor anker en genieten van de witte stranden die ons beloofd zijn.
Niet dus, wat hier gepromoot wordt is gelijk aan de stranden in Nederland en zijn zeker niet witter. Een vergelijking met de gigantische zand stranden van Portugal is niet mogelijk.
Veel toerisme hier en de appartementencomplexen rijzen overal tegen de bergen op.
We kunnen niet voor anker wegens teveel wind en de plekken zijn totaal onbeschermd.
Enkele boten zien we heen en weer slingeren en dat is niks voor ons. Naar de haven dus van Morro Jable. Een erg gezellig plaatsje waar met name de Duitsers verliefd op lijken. Overal Duits dus.
In de avond bestuderen we nogmaals de kaarten en de mogelijkheden. We zien eventueel af van een bezoek aan Gran Canaria en gaan ons prepareren voor de tocht naar Cabo Verde zo gauw als mogelijk is. Op internet nog uitgebreid de weersvoorspellingen doornemen van de http://www.passageweather.com/ Deze zijn voor een week aangegeven en slaan op het hele Caribisch gebied en evt andere aan te vragen gebieden. Een geweldige site om informatie op te doen die naar ons blijkt behoorlijk kloppend is
Verder gaan we nogmaals op zoek naar een kadootje voor de tweeling van Stel en Toine (15 november) maar het is zeer moeilijk. Er zijn niet echt goede speelgoedzaken die we tegenkomen. Wel enorme chinese stores met een enorm assortiment aan spullen, variëren van wattenstaafje tot kleding, badgarnituur en klein meubilair, die je overal tegenkomt. Gerund door Chinese medewerkers die in grote getale in de winkel helpen en opletten.
Wel kunnen we hier kleine dingen als pennen, kleur, enz. kopen die we op de eilanden van Cabo Verde kunnen uitdelen aan de kinderen die onze boot komen belagen volgens de kenners!!! Zelf moet ik dan denken aan de kralen en spiegeltjes die we vroeger voor de “wilden”meenamen in ruil voor. De bootboys die we moeten aannemen om op onze boot te passen voor geld. Doe je het niet dan ben je de klos. Ben benieuwd of dit klopt.
We hebben er hier nu een week opzitten en zijn “klaar” met klussen. We zijn erg tevreden met het resultaat. De boot ziet er fantastisch uit. Zelf heb ik het dek en delen van de kuip gelakt en voorzien van een nieuwe antisliplaag.
Het onderwaterschip is door Karel gecleaned. Snorkel op en bril. Diep ademhalen en duiken dus. Gewapend met pannenspons en een oud deksel van plastic om de boel mee af te steken.
Een zeer vermoeiende bezigheid maar hij blijft er jong bij! Bovendien is het extra gezellig wegens de vele vissen die hem gezelschap houden en lekker eten van de algen en schelpjes die Karel losmaakt van de onderkant.
Er is een duidelijk verschil in aangroei hier en eerder in Portugal dankzij deze opruimertjes die voortdurend aan de onderkant hangen en meesnoepen.
We hebben een generator voor stroomdraaien aangeschaft. Een Honda 4 takt. Fantastisch!
Hiermee zijn we minder afhankelijk van de stroom die de motor aanlevert en waarop de GPS enz. draait. Mochten de accu’s te weinig laadstroom hebben dan hebben we nu de mogelijkheid om bij te laden.
Over de aanschaf waren we nog aan het brainstormen. Ineens staat er op het steiger deze mooi generator met een bord erop “a vendre” 50 euro. Voor ons dus. Nieuw kosten ze 900 euro (hier althans). De eerste demonstratie mislukte maar dat lag gelukkig aan een losgeraakt leidinkje, hierna werkte hij helemaal volgens verwachting.
Ook nog even naar de pedicure. Altijd spannend in een ander land.
Een leuk gesprek gevoerd met mijn gebrekkige kennis van Spaans. Opgezet door een jonge vrouw die zoals ze vertelde veel last had van de crisis waardoor het aantal toeristen dramatisch gedaald is. Grote winkels zijn opgezet die moeite hebben om hun hoofd boven water te houden en de huurprijs te betalen.
Zelf heeft ze het probleem dat de eigen inwoners het fenomeen pedicure niet kennen en er wantrouwend tegenover staan. Wel laten die hun nagels lakken en willen er goed uitzien (veel gecombineerde salons). Met de komst en kennis over beter schoeisel hoopt ze dat dit vooroordeel keert en ze minder afhankelijk is van het toerisme.
Er zijn hier ontzettend veel tienermoeders en vaders die tot in de late uurtjes met hun baby op de arm rondslenteren. Zelf is zij er ook een (tweeling van nu 4) en vertelt me over de problemen die het geeft met name voor de ouders die mee opdraaien voor kosten van onderhoud. Werk is schaars.
Nu is het weer tijd voor uitrusten en genieten van de mooiste stranden van het Canarisch gebied die aan de westpunt van Fuerta Ventura zijn gelegen..
De was is gedaan, inkopen enz.
Karel helpt me met het uitwringen van de was. Mijn handen werden erg pijnlijk en de knokkels zetten op maar naar nu blijkt is het overbelasting vooral van het uitwringen van de was.
We hebben nog veel gezelligheid gehad met een Zweeds stel. Heerlijk uit eten en ervaringen uitwisselen omtrent leven en leven aan boord. Zij hebben een half jaar rondgetrokken en zijn nu bezig de boot op Lanzarote te stallen. Ze willen er nog enkele keren heen en varen hem in 2011 weer terug naar Zweden. Zoals meerdere Zweden komen zij deze kant op via de Ierse Zee die ze prefereren boven de doorvaart van het Kanaal en de kustgebieden van Nederland en België. Ze hebben ook zeer slecht weer ervaren en dat met de oversteek die bij hen 11 dagen duurde is het een intensieve reis geweest. Wel hebben zij 2 x een enorme whale (een lag zelfs te spuiten) gezien en heel vaak grote scholen dolfijnen. Daar kan ik wel jaloers op worden. Nog een avondje bomen, een leuke foto als herinnering en dan gaat ieders zijns weegs. Wie weet zien we elkaar ooit nog ergens. In ieder geval sturen we elkaar een mailtje bij aankomst.
De vissersvloot van Fuertaventura geeft een totaal ander beeld als die van Portugal en Marokko. Hier is het een blinkend gebeuren. De bootjes zijn klein maar zien er fantastisch onderhouden uit en in schitterende kleuren geverfd.
Donderdag 5 november
Vertrek met waarschuwing van buren omtrent harde windstoten. We willen voor anker en genieten van de witte stranden die ons beloofd zijn.
Niet dus, wat hier gepromoot wordt is gelijk aan de stranden in Nederland en zijn zeker niet witter. Een vergelijking met de gigantische zand stranden van Portugal is niet mogelijk.
Veel toerisme hier en de appartementencomplexen rijzen overal tegen de bergen op.
We kunnen niet voor anker wegens teveel wind en de plekken zijn totaal onbeschermd.
Enkele boten zien we heen en weer slingeren en dat is niks voor ons. Naar de haven dus van Morro Jable. Een erg gezellig plaatsje waar met name de Duitsers verliefd op lijken. Overal Duits dus.
In de avond bestuderen we nogmaals de kaarten en de mogelijkheden. We zien eventueel af van een bezoek aan Gran Canaria en gaan ons prepareren voor de tocht naar Cabo Verde zo gauw als mogelijk is. Op internet nog uitgebreid de weersvoorspellingen doornemen van de http://www.passageweather.com/ Deze zijn voor een week aangegeven en slaan op het hele Caribisch gebied en evt andere aan te vragen gebieden. Een geweldige site om informatie op te doen die naar ons blijkt behoorlijk kloppend is
Verder gaan we nogmaals op zoek naar een kadootje voor de tweeling van Stel en Toine (15 november) maar het is zeer moeilijk. Er zijn niet echt goede speelgoedzaken die we tegenkomen. Wel enorme chinese stores met een enorm assortiment aan spullen, variëren van wattenstaafje tot kleding, badgarnituur en klein meubilair, die je overal tegenkomt. Gerund door Chinese medewerkers die in grote getale in de winkel helpen en opletten.
Wel kunnen we hier kleine dingen als pennen, kleur, enz. kopen die we op de eilanden van Cabo Verde kunnen uitdelen aan de kinderen die onze boot komen belagen volgens de kenners!!! Zelf moet ik dan denken aan de kralen en spiegeltjes die we vroeger voor de “wilden”meenamen in ruil voor. De bootboys die we moeten aannemen om op onze boot te passen voor geld. Doe je het niet dan ben je de klos. Ben benieuwd of dit klopt.
