We vertrekken vanuit Mindelo en worden door de hollandse kolonie uitgetoeterd en gezwaaid heel gezellig. Zij zullen enkele dagen later vertrekken. Als we de zeilen bijzetten en de stuurautomaat installeren doet deze het niet!!! We keren dus om. Met behulp van Floor en de contactspray lukt het de automaat weer werkzaam te krijgen.

We weten n.l. nog niet of de windvaan werkt.

De nieuw aan te komen stuurautomaat was tot de laatste dag niet leverbaar!!! Wel een ander exemplaar tegen een exorbitante hoge prijs. Een vreemde deal dus.

Nu vertrekken we dan toch echt. Er is nu niemand die ons uitzwaait.

Er staat weinig wind en dat blijft de komende dagen zo. Af en toe is het echt zeilen maar ook de motor wordt weer regelmatig ingezet.

We ontmoeten “de wolkentreintjes”, een vogel met een enorm lange staart, 2 containerschepen en dit is de oogst van 4 dagen op zee. De eerste nacht hebben we wacht gelopen maar nu gaan we dus heerlijk samen slapen in de kajuit en controleren we om de beurt de koers, zeil enz.

We hebben beiden last van zeeziekte wat zich uit in hoofdpijn en weinig trek, vermoeidheid en overmatig slapen.

Eerst de 4^de dag voel ik me behoorlijk fit en Karel lust weer koffie.

We hebben de genua uitgeboomd en experimenteren met de spinnaker, alles om de vaart erin te houden

We hebben een behoorlijk daggemiddelde en vorderen dus volgens plan.

4 de dag:

Opstaan 8 uur, bed opruimen en wassen. Brood roosteren en thee zetten. Eten en een beetje lezen. Zeilplan bijstellen en ons verbazen over de geringe wind. Motor staat al bij vanaf 5 uur en we vorderen zeer langzaam. De teller staat nu onder de 3000 km. en de gem. snelheid is 7.9 per uur.

De overtocht

Eindelijk is het zo ver en beginnen we aan de oversteek van de Atlantische Oceaan.

Bij vertrek worden we uitgezwaaid, er wordt getoeterd en geblazen door de Hollandse kolonie die op een later moment zullen vertrekken naar o.a. Suriname, Brazilië en Martinique. Het is verbazend zoveel Hollanders je onderweg ontmoet, velen met kinderen groot en klein en ze hebben dus een onderwijsprogramma mee om onderweg de kinderen bij te spijkeren. Hierdoor wordt het idee van de oceaan oversteken ook minder angstwekkend voor mij. Men spreekt er over met ontzag maar het is toch ook een enorme uitdaging.

Koffie en ons klaarmaken voor de squall die dreigt te naderen. Een inktzwarte lucht die nadert.

Druppels vallen en er komt wat wind. De boom ingehaald en afwachten. Niets dus. Dit herhaalt zich nogmaals en we blijven ons verbazen. De wind draait wel.

Verder dus niets.

Vandaag is het macaroni met groenten net als gisteren. Nog een dag vers en dan wordt het blikvoer. Niet erg aantrekkelijk vind ik. Brood kan nog enkele dagen mee en dan krijgen we het heerlijke Duitse brood (3 mnd. Houdbaar) voor de rest van de reis, aangevuld met toast.

We lezen en rommelen zo de dag door. Het is vroeg donker en de nacht is dus lang. De bezigheden beperken zich dan tot op dek zitten en rond kijken. We hebben geen zin om risico’s met de stroom te lopen dus beperken we ons met licht aan doen. Alleen als de motor draait hebben we alle ruimte om spelletjes enz. te doen en/of te lezen in de kajuit. Rummikub is meest populair en klaverjassen.

14-12

Grote stilte, geen wind van betekenis, niks current of passaatwind. ??????

Op de motor is de snelheid 5,5 km. stroom tegen en wat er nog meer onder water en in de lucht tegen kan zitten. We blijven ons verbazen. De wind staat nu west dus tegen. Een aan de windse koers is niet mogelijk, we wijken af van de vaste koers en varen naar de 15 de breedtegraad.

De voorspellingen in de passageweather kloppen aardig en we weten nu wat de diverse pijltjes en lichte vlekken echt inhouden. Balen dus. Zorgen over of we genoeg diesel bij ons hebben, die hebben we voor 250 draaiuren.

Aan de andere kant is het het meest relaxte weer van de wereld dus we moeten niet vergeten daar ook van te genieten. Na 36 uur motoren, komt er wind, dikke buien in de namiddag.

In de avond motregen, een dik wolkendek. Er ontstaat een schitterend begin van een brede regenboog. Zonsondergang levert abstracte schilderijen op van wolkenvelden. Geen maan op dit moment en het is pikdonker.

We hebben er nu bijna 1000 km opzitten in 5 dagen.

15/12 dinsdag.

De regen lijkt voorbij. Karel heeft het rif uit het grootzeil gehaald om zoveel mogelijk van het beetje wind te profiteren. We zeilen dus en krijgen weer wat meer moed dat alles goed komt.

De watertank lekt. We hadden ons al vaker verbaasd over water in de bilgen maar vermoedden dat dit aan het toilet lag, het niet consequent dichtzetten van kranen. Nu echter blijkt dat het zoet water is en bij loshalen van de vloerplaten zien we water uit de tank lopen. De druk eraf en zoveel mogelijk water overhevelen naar de al lege 5 litercans. Als de druk eraf is lekt de tank niet verder en alleen als we cans vullen zet ik de druk er weer even op. Repareren doen we later wel.

We gebruiken gelukkig heel weinig water dus het is niet heel erg dramatisch.

We zijn nu behoorlijk gewend aan het ritme aan boord en vermaken ons prima. We ervaren het geheel toch wel als bijzonder en hebben het samen heel gezellig in die kleine ruimte die we kunnen gebruiken. Wel verstoort het motorgeronk de intense rust en stilte die er op de oceaan heerst maar voordeel is dat we ongestoord licht en computer kunnen gebruiken.

16/12.

Zo stil als nu is het nog niet eerder geweest. Tijd om de boot te schrobben. De sfeer is als van een brede rivier bij zonsopgang. Doodstil en niets dan een brede deining die als zandduinen in de woestijn komen en gaan. Super.

Wat eten betreft komen nu de blikken aan de beurt.. Vers is er niet meer bij. Niet elk blik is wat het beloofd te zijn, verrassend dus.

Enkele blikken zien er zeer smakelijk uit. Iets met kip zal het zijn. De bouillon is heel smakelijk maar er zitten kippentenen in en vellen, brrr. Goed voor de vissen.

De hele dag zijn we bezig met kijken naar het metertje dat de km. aangeeft en de snelheid

1/10 eraf of er bij. Wandelend gaat sneller. Het is stupid om op deze manier deze enorme afstand te moeten afleggen. Dag in dag uit dobberen we en halen met de motor bij 5,5 km per uur. Ik baal behoorlijk en doe dit nooit meer.

Karel heeft het alsmaar over de jongens van Bonte Koe en Vasco da Gama die het ook zonder motor moesten doen en bleven dobberen maar dat zegt mij niet veel. Ik wil gewoon naar de overkant.

In de nacht draait de wind NO en we zeilen echt met uitgeboomde genua.

19/12 De lucht is geklaard letterlijk en figuurlijk. Er is wind, zon en we zeilen. We zien de afstand weer zitten. Zal dit de passaatwind zijn? Ook moet er current zijn maar we merken er niets van.

20/12 Een waanzinnige nacht met stroom mee en veel wind. Snelheden van meer dan 12 km. Ons gemiddelde stijgt meteen en we hopen dat dit zo blijft. Zijn we met oud en nieuw in Barbados.

De hele boel is weer ingekakt. De motor moet weer het werk doen en de stemming wordt belabberd. We ruzieën wat af, vaak om niks. Karel blijft vrolijk en heeft het erg naar de zin, ik baal enorm van alle gedoe.

We maken ons zorgen over de dieselvoorraad die we al gerantsoeneerd hebben. Als we een tanker langs zien komen roepen we deze op en vragen om diesel. Ze doen het en verleggen de koers. De boot wordt stilgelegd en we komen langszij. Met veel inspanning lukt het mij de boot bij te houden. Spannend want door de golven wordt ons bootje steeds richting tanker geduwd en hoewel we zo dichtbij mogelijk moeten komen is het niet de bedoeling er tegen aan gesmeten te worden. De diesel wordt in jerrycans via lijnen naar onze boot getrokken waar Karel de cans uit het water vist.

Geweldig deze aktie en we hebben er zo 120 liter diesel bij.

23 dec. Achter ons 24 uur motorgenot. Nu we genoeg diesel hebben is alles relaxter en kunnen we genieten van zon, luchten en water. Wind is er niet.

Karel gebruikt de gekregen diesel. Het ziet er wel anders uit als de diesel die we zelf hebben maar toch!!!

Een tanker die we in de verte zien vragen we naar het weerbericht. Er schijnt richting Barbados wind te zijn de komende 3 dagen, 10 knots.

Om 2 uur kan de motor uit. De boom weer opgetuigd en met een snelheid van 4-5 komen we langzaam vooruit. Nog 1500 km.

24/12 Problemen met de motor. Hij houdt er mee op. De diesel is niet bruikbaar in onze motor. Karel probeert de boel te cleanen maar krijgt het niet voor elkaar.

Nu wordt het dus echt Vasco da Gama maar leuk is anders.

25/12

Kerst! De snelheid is gedaald tot 1-2 km. We dobberen en stuurautomaat en windvaan trekken dit niet. De wind draait zelfs en we krijgen wat er nog is ook nog tegen. Onvoorstelbaar.

Af en toe zie ik het helemaal niet meer zitten. Hoe lang gaat dit nog duren. We hebben water en eten genoeg voor de komende 3 weken.

Waar blijft toch die passaat en current. We lezen de teksten van voorgangers en snappen er niets van. We hobbelen als een gans en het is allemaal erg vermoeiend.

Als er wind is heeft die totaal geen power en we vorderen zeer langzaam.

We blijven druk met uit bomen, grote en kleine boom. De grote boom is zeer onhandig en ik ben bang dat als het weer slechter wordt we hem er niet snel genoeg tussenuit krijgen. Zo gauw het wat donkerder wordt wil ik die dus niet meer in gebruik hebben. Dan wordt het de kleine maar het zeil flappert dan erg en dat is heel slecht voor het materiaal.

We sturen eens per week een bericht met de spot en hopen dat het thuisfront in de gaten heeft dat we erg langzaam vorderen en zeker niet binnen de genoemde tijd zullen aankomen.

Daar maak ik me eigenlijk nog de meeste zorgen over.

26/12 Nog 1396 km.

De zee is spiegelglad en we hebben ons voorgenomen de sfeer niet te laten verpesten door wat er niet is. Er is namelijk een fantastische uitzicht en de luchten zijn geweldig met vele kleurschakeringen. De zonsondergangen zijn adembenemend

We zijn helemaal met ons zelf. Tot op heden zijn we 2 x een zeilschip tegengekomen en 5 tankers. Geen dolfijnen, walvissen of i.d., wel vliegende vissen en heel aparte vogels met lange staarten.

In de nacht schitterende sterrenhemels met de melkweg duidelijk zichtbaar.

28/12 We laten het aggregaat elke dag een uur draaien om de stroomvoorziening op peil te houden. Verder gebruiken we zo weinig mogelijk stroom. De diepte meter is afgezet en de verlichting is nu d.m.v. olielampjes. Geen spelletjes meer in de avond of lezen. Het went allemaal. Als de GPS het maar blijft doen.

Mirjam is vandaag jarig en ik hoop dat ze groot feest vieren.

Ineens kunnen we weer zeilen. Geweldig. Jammer genoeg geen rechte koers te varen dus zigzaggen. Hier hebben we eigenlijk helemaal geen rekening mee gehouden dat dit ook nog kan. De golven zijn 3 m hoog. Varen op de windvaan kost eveneens de nodige kilometers vanwege de uitslag.

We leren veel en genieten ondanks alles van wat er allemaal is.

30/12 Door alle gewapper vertoont de genua diverse scheuren die we afplakken met tape.

Het blok op de mast waarmee de grote boom op hoogte ingesteld kan worden weigert voortdurend. Er zijn meer dingen die het gewoon niet meer doen. We blijven bezig met schoonmaken en invetten. Verbazend wat de effecten zijn van zout water. Elke dag een rondje boot en klussen.

31/12 We blijven dobberen en de frustraties zijn groot. Karel heeft het gelukkig niet meer over Paddeltje en Vasco, dat maakt me woest. Hij houdt er meer de moed in, terwijl ik echt baal en de hele reis verwens. Oefening in geduld.

Af en toe zijn er dikke buien. Goed voor de boot om alles weer met zoet water afgespoeld te krijgen.

3/1 2010 We komen weer vooruit. Alles lijkt dan gelijk vrolijker te worden.

5/1 de wind blijft ons helpen en we gaan als een speer richting Barbados. De windvaan doet het fantastisch en hoewel we zigzaggen vorderen we behoorlijk.

Met wat geluk kunnen we vanavond aankomen.

Ik probeer met de mobiel een sms te sturen maar moet nog even wachten. Meestal lukt het bij 20 km uit de kust.

6 januari 2010.

We liggen aan een mooring en rustten uit van alle spanningen en wat er allemaal nog meer is geweest.

Gisteravond aangekomen. In het donker was het moeilijk oriënteren. Alles met behulp van de GPS en het klopte helemaal. We wilden aanmeren in de haven maar dit was onmogelijk. Terug dus. Er was heel weinig wind en zeilen lukte net. Karel had via de marifoon assistentie gevraagd maar er werd niet geantwoord. Dan maar proberen te ankeren.

Ineens vaart er een dinghy met 2 heren naast ons en krijgen we hulp aangeboden. Een van de jongens is een Nederlander dus dat communiceert gemakkelijk. We mogen aanmeren aan hun boot en dan morgenochtend bij licht een andere plek zoeken. Geweldig. We drinken met elkaar nog een borrel op de aankomst en goede afloop.

WE ZIJN AAN DE OVERKANT.

Op zoek naar een monteur om de motor weer aan de slag te krijgen. Via via krijgen we een tel. nr en maken een afspraak met Andy morgenvroeg. Gaat het lukken? Spannend!

Andy is keurig op tijd met 2 monteurs die de boel in orde zullen maken. Geweldig om 5 uur is de motor weer helemaal schoon en als nieuw. We zijn dolblij. Bij de borrel achteraf krijgen we een fantastisch aanbod: de mannen zullen ons zaterdag een rondrit geven over het eiland met alle highlights. We zijn reuze benieuwd. Ook wijzen ze ons op de wrakken die vlak voor de kust liggen en dit zijn schitterende plekken om te snorkelen.

Als we de was met de bijboot naar de laundry brengen moeten we door de branding die zeer sterk is. De boot wordt naar voren gesmeten en ik verzuip bijna! Sta ik later al druppend in de winkel mijn was af te geven. De juffrouw biedt de droger aan.

Maandag 11 januari vertrekken we met enkele tussenstops naar Bonaire.

Einddoel van de reis.