7oktober.
We vertrekken met de bus vanaf de haven naar het station om een dagje Casablanca te ervaren. Het is met de trein 30 minuten om in het centrum van Casablanca aan te komen en onderweg krijg je een indruk van het land. Sloppenwijken en super moderne nieuwe wijken.
In 1977 ben ik hier eerder geweest tijdens een trip met een cruiseschip en de bazaar in de oude stad vond ik toen geweldig.
Deze was nu gemakkelijk terug te vinden en we hebben hier urenlang rondgelopen. Super.
Nauwe straatjes met volop keuze aan koopwaar. Weinig toeristen.
Er is geen touristbureau maar op het reisbureau kregen we te horen dat er geen museum of i.d. in Casablanca was. Hiervoor moeten we naar Rabat of Marakech. Wel werd ons aanbevolen een bezoek te brengen aan Habous. Dit is een oude wijk in Casablanca waar veel ambachten op straat worden uitgeoefend. Koperbewerken, dozen bekleden, talloze naaiateliers, leerbewerking enz.. De mensen waren super vriendelijk en gaven veel uitleg. Jammer dat velen niet wilden dat ik foto’s van hen maakte.
We hebben echt Marokkaans gegeten. Een stoofpotje naar keuze, vis, vlees of kip. Erg lekker en gezond. Het is hier spotgoedkoop en met zijn tweeën waren we 100 dirham kwijt, is ongeveer 9 euro. Voorlopig niet zelf koken dus.
Op straat kopen we nog dadels en eten we cactusvruchten die gepeld worden aangeboden. Heerlijk.


6 oktober
Aankomst in Mohamedia. Een geweldige haven met volop voorzieningen.
Bij aankomst melden we ons en in no time hebben we een hele delegatie op bezoek.
Een Arts met een assistent die ons komt controleren of we geen Spaanse griep hebben of andere moeilijke dingen. Hij noteert al onze gegevens. Vervolgens de douane die ook alles noteert en het schip controleert en hierna de chefs van de marina die eerst alles opnieuw noteert en vervolgens onze paspoorten en bootpapieren inneemt om te stempelen en de papieren van de boot te bewaren tot vertrek. Na een uurtje mogen we van boord.

Heerlijk om weer eens uitgebreid te kunnen douchen met veel warm water. Wat een luxe.
Hierna een bezoek aan de kashba, de Marokkaanse sfeer proeven. De mensen zijn geweldig vriendelijk en spreken Frans en veel ook Engels. Kortom een geweldige dag.

2 oktober.

Laatste avond voor vertrek naar Marokko (plan).
We gaan nog het weerbericht voor de komende week goed bekijken en downloaden zodat we het ook onderweg nog eens kunnen checken. Zelf kan ik de details niet goed onthouden en dit levert gedoe op.
Onze vrienden uit Wenen komen nog koffiedrinken op de boot en hierna gaan we nog even met hen mee om het programma Sea-map te oefenen. Dit programma hebben we van hen cadeau gekregen maar het vergt enige vaardigheden om dit op onze computer te installeren en te leren gebruiken. Karel is erg enthousiast over de mogelijkheden.
3 oktober
We zijn net 20 km uit de kust als een school dolfijnen zich aandient. Ze buitelen en zwemmen rondom de boot. Een groot spel en ontzettend leuk om naar te kijken.
Onze pogingen om hen te fotograferen mislukt jammerlijk. Ze hebben duidelijk geen zin in poseren.

Het weer is kalm en er is een lange oceaandeining, schitterend om te zien en mee te maken.
We zeilen aan de wind in een koers richting Mohamedia in Marokko. Afstand 387 km. We hopen 6 oktober rond de middag aan te komen. We gaan uit van een gem. snelheid van 7 km per uur.
In de avond opnieuw een school dolfijnen. Met mijn enthousiasme maak ik Karel wakker (is niet echt gecharmeerd hierover) en ook enige malen later moet ik hem roepen omdat ik het niet vertrouw. Het is voor mij moeilijk in te schatten hoe een schip vaart en of we niet op ramkoers liggen. Vervelend maar liever zekere voor onzekere.
Om 14.00 uur loop ik opnieuw wacht tot 16.15. We varen dicht bij de shipping line en het is behoorlijk druk met af en aan varende boten. In de nacht duurt de tijd extra lang. Er is niet zoveel te doen en ik zit maar een beetje te kijken. Af en toe de koers controleren en bijhouden op de kaart. We varen op de motor, de wind is totaal gaan liggen jammer genoeg.
Tijd om de batterijen op te laden.
Gisteren hadden we geen stroom genoeg om de motor te starten. Schrikken dus. Omdat we meerdere dagen wat rondtoeren en wel voor anker liggen hebben we ongemerkt te veel stroom gebruikt. Gelukkig is de buurman bereid te helpen en steken we ondertussen van hem nog e.e.a. op omtrent mogelijkheden in Madeira en Canarische eilanden. Hij woont al drie jaar op zijn boot. Werkt op de Canarische eilanden en heeft enkele jaren in Portugal gewerkt. Leuk zo die gesprekken met vreemden die allemaal de zeilhobby uitoefenen en mixen met leefstijl.


4 oktober. Geen zucht wind, de motor is uit en we dobberen wat rond. Als de motor opnieuw gestart wordt weigert deze. Geen stroom. Er is een schroefje uit een zekering los getrild en verdwenen. Karel vind gelukkig een alternatief en we kunnen verder.
De snelheid is laag onder de 5 km. Op deze manier duurt onze reis langer en zullen we evt. midden in de nacht aankomen. E.e.a. leidt tot spanningen en we krijgen behoorlijk ruzie
waarbij nog wat oude koeien meedoen.
In de verte zien we regelmatig dolfijnen maar ze blijven op afstand.

In de avond proberen we de spinnaker uit en dit lijkt even enig resultaat op te leveren. Na een half uurtje blijkt dit een illusie en we halen de boel weer in.
K. laat de boot met vastgezet roer drijven en we kunnen een goede nachtrust genieten. Er is al urenlang geen enkel verkeer op zee. Af en toe kijken of alles ok is lijkt voldoende.. Om 7 uur staan we op. We hebben 8 km vooruitgang geboekt in de juiste richting en geen slaapachterstand.
Voor K. is het behoorlijk frustrerend dat er geen zeilmogelijkheden zijn en die komen vooralsnog ook niet. E.e.a. klopt met het weerkaartje dat we gedownload hebben maar het is moeilijk in te schatten waar precies de windstiltes lopen. Vanaf 16.00 uur kunnen we zeilen en de motor uit.
Voor mij is het hele gebeuren wel relaxt, de zee, zo weinig wind, maar ook saai. Het leven aan boord, lezen, haken, studie enz. in een ritme en de zon die steeds schijnt. Het gedoe op de motor en de spanning erbij zal hij het blijven doen. Wat betreft stroom zijn we volledig afhankelijk van de motor. GPS en verlichting draaien bij stroom opgewekt door de motor. Als deze er mee ophoudt hebben we dus een echt probleem. Levert bij mij wel spanning op.
K wil geen windgenerator, zonnereflectoren, stroomgenerator enz.. grr!!

De nacht is opnieuw rustig. Wel houden we wacht aangezien we langs een shipping-line komen.
K. heeft de grootste taak.
In de ochtend naderen we Marokko in dichte mist. Tot op enkele kilometers van de kust kunnen we niets zien. Op sea-map conroleren we nogmaals alle waypoints en hebben een overzicht over de haven. Het programma lijkt op google-earth maar dan meer van de zeeën en havens. Medemblik staat er ook uitgebreid op. Hoewel Karel in eerste instantie weinig belangstelling had is het nu favoriet. Veel gegevens hebben we nu voorhanden.
Al met al hebben we ruim 70 uur gevaren over een afstand van 400 km. voornamelijk op de motor. Hoe zal dit verder gaan naar de Madeiras of Canarische eilanden. Houdt de motor dit!!