13 juli 2010
Karel is weer terug uit Nederland. Vele bezoeken zijn afgelegd. Verjaardagen gevierd. eerst van kleinzoon Sebas die 6 jaar is geworden. We hebben hem een wereldbol met verlichting gegeven. Karel is met Sebas naar school geweest en heeft over onze reis verteld. De kinderen hebben ademloos naar zijn aventuren geluisterd en Sebas had de dag van zijn leven met opa. Toevallig was reizen het thema in de klas. Ook de verjaardag van zoon Floor is uitgebreid gevierd bij Stel en Toine die ook nog eens open huis hadden. Super dus.

Het is gelukt om een nieuwe motor aan te schaffen voor onze "Constanter" die tot op heden nog geen enkele tocht heeft kunnen maken omdat de oude niet meer te herstellen is. Verplichte rust dus.
Inmiddels is de motor verscheept en komt begin augustus hopelijk aan op Bonaire.

Karel heeft de oude motor al geheel losgekoppeld en a.s. donderdag wordt hij uit de boot verwijderd met een kraan. Ook proberen we of de boot op de kant gezet kan worden zodat er een nieuwe antifouling laag kan worden aangebracht.
Dit laatste is nodig omdat er veel aangroei is en dus ook veel beschadigingen aan de bestaande antifouling laag.


Ons terrein op Kaya Pawnee is vorige week geheel kaal gemaakt. Eerst werd geprobeerd om een weg te maken naar achteren maar de loader die erg groot was had veel ruimte nodig om te keren en te manouvreren. Voordeel is nu wel dat het erg overzichtelijk is om de boel in te delen.























Zelf ben ik erg druk met schilderen en ben van plan te exposeren in oktober/november
in resort Plaza.

de draad weer oppakken

Er komen vragen of ik de blog nog gebruik en het is wel leuk om er weer mee verder te gaan ook al zullen we de komende maanden geen echte grote tochten maken.
Reden hiervan is is dat we nog niet veilig kunnen varen aangezien de motor niet ok is. Dit is nog steeds een gevolg van de vervuilde diesel die we tijdens de oversteek van de Atlantic hebben gebruikt. Nu moeten opnieuw de verstuiversworden doorgespoten en de leidingen weer worden schoongemaakt. In ieder geval blijven we hier nog wel even mee bezig, maar we zijn zeker van plan nog diverse tochten te ondernemen in het Caribisch gebied.

We liggen heel veilig in de haven en een videocamera bewaakt de boel. Dit is wel nodig en het heeft ons al veel opgeleverd. De bijboot die met motor nog in het water lag is namelijk gestolen en dankzij deze camera is de dader opgespoord en hebben we bijboot en motor weer terug krijgen.
Gelukkig zat de boel goed vast met sloten, die hebben ze niet zo snel kunnen doorzagen (wel geprobeerd) zodat we geen noemenswaardige schade hebben. Er waren meer bijboten ontvreemd en niet iedereen was zo gelukkig als wij.

Voorlopig zitten we in ons eigen huis. Space dus en iets anders als de 25 vierkante meter waar we toch 7 maanden heel gelukkig mee zijn geweest.
Er valt veel aan het huis op te knappen want er is veel achterstallig onderhoud. Verven en repareren maar het knapt mooi op en we genieten volop van de tuin, het super mooie klimaat en van alles wat er is op Bonaire. We voelen ons weer helemaal thuis hier en hebben zo langzamerhand alle contacten weer vernieuwd. Heerlijk banjeren langs de kusten, duiken, snorkelen enz..

Ook hebben we opnieuw een hond en een kleine poes. Veel gezelligheid voor ons. Voor oppas van de dieren is alles al geregeld voor als we wegwillen, ideaal dus.
Meg woont hier vlakbij en dat is heel apart en vooral erg gezellig. Met elkaar hebben we een soort co-ouderschap voor de hond Ros en de buurvrouw is helemaal weg van de poes.

Midden mei vertrekt Karel voor 4 weken naar Nederland. Hij, kinderen en kleinkinderen kijken er erg naar uit. Zal geweldig zijn iedereen weer terug te zien. Zelf heb ik van de vijf weken in Nederland enorm genoten. Doodmoe van alle bezoeken enz. maar het was heerlijk iedereen weer te zien en te kunnen knuffelen. Na ruim 7 maanden weg is dat toch wel heel belangrijk voor mij en ook voor Karel maar die wacht liever tot het weer wat aangenamer is in Nederland.

Koninginnedag wordt hier volop gevierd, het heet hier dia di Rincon. Er zijn optochten, muziek, braderie en heel veel eet en dranktenten.
Cultuur is hier ook en we zijn deze week naar een fantastisch concert geweest.
Tevens volgen we opnieuw een cursus Spaans in de Venezoleaanse ambassade. Dezelfde leraar geeft er les als vier jaar geleden.
Kortom veel variatie in aktiviteiten.

hier liggen we nu opzij nog maar vanaf donderdag op een geheel eigen plek in dit luxe resort Plaza

Echt fantastisch om met Meg en Marco de aankomst in bonaire te vieren met de uit Holland van zus Stel en Toine gekregen champagne echt de ultieme aankomst. Marco neemt de foto en is uit beeld verdwenen.

het is heerlijk de eerste tekenen van bonaire te zien. de slavenhutjes en de leguanen die hier volop zijn. Zon hadden we al veel gehad maar zo lux als hier was het op de boot niet.

23 januari 2010-01-25
Na aankomst op Bonaire hebben we enkele dagen aan de mooring gelegen voor het stadje Kralendijk. Als we naar de wal wilden kon de dinghi afgemeerd worden aan het steiger voor een kleine vergoeding, speciaal tarief voor ex-eilandbewoners. Het liggen aan de mooring zelf kost 10 dollar per dag en dat tikt toch behoorlijk op, zeker niet iets om een heel jaar te laten voortduren. We werden voor velen verwelkomd en hebben fantastische dagen gehad. Evengoed ook met veel rompslomp van inklaren, proberen een auto aan te schaffen, iets te regelen voor de boot voor de langere termijn enz.. Dit laatste is goed geslaagd en we liggen nu uitermate lux in de harbour van Plaza. We mogen gebruik maken van alle faciliteiten die er voor de gasten zijn en zitten bijv. lux te internetten in de huiskamer met gratis koffie, chocolademelk en koekjes. Verder zijn er fantastische strandjes en kunnen we hier na zwemmen/snorkelen douchen en een en ander afspoelen. Stromend water en elektriciteit op het steiger aanwezig. De eerste week liggen we nog langszij maar vanaf volgende week krijgen we een eigen plek aan het steiger. Hier ligt de boot dus het komende jaar en functioneert dan als tweede huis of vakantiestekje.

Met Gemma en Joop hebben we een eerste rondje gemaakt rond klein Bonaire. Er stond een pittig windje (6 knopen) en Karel heeft genoten van de uitvoering van zijn droom om met eigen boot rond Bonaire te zeilen.
Koelbox mee gevuld met koude drankjes en lekkere hapjes.

Verder was deze dag gevuld met bezoek aan Meg en Marco. We hebben hun nieuwe stek bekeken, op de berg met uitzicht over klein Bonaire en de baai voor Kralendijk. Een geweldige plek. Hierna lekker zwemmen op het resort en daarna de fles champagne die we nog bij ons afscheid mee hadden gekregen geopend en leeggedronken.
Herinneringen opgehaald aan die ontzettend leuke verrassing van de kids waarvan dit de afsluiting was. Heerlijk gegeten bij Donna en Georgia. Kortom we zijn nu echt aangekomen en weer helemaal thuis in Bonaire.
Elke dag ontmoetten we vrienden en kennissen en vertellen ons verhaal. Het lijkt alweer een hele tijd geleden dat we zulke grote avonturen beleefden.
Het was een fantastische reis maar ik ben toch ook wel vaak erg bang geweest. Gelukkig vergeet je snel de nare herinneringen en blijven de goede meer staan. De fantastische zonsondergangen en opgangen. De melkweg die elke nacht weer een fantastische ervaring was. De vallende sterren. Nog nooit heb ik zoveel wensen gedaan. Een grote wens dat we veilig zouden aankomen is gelukkig helemaal uitgekomen.
Karel heeft zijn droom waar gemaakt en ik hoop dat dit voorlopig voor hem ook een eindpunt is. Terug varen zal ik in ieder geval niet meemaken.

Maandag 31 januari vlieg ik alleen naar Holland voor een maandje. Er wachten een aantal zaken die opgeruimd moeten worden. Zo na 7 maanden is het ook heerlijk om iedereen weer te zien. De kleinkinderen en kinderen daar kijk ik in ieder geval echt naar uit.
Karel gaat als opstapper mee met Floor en Jelle die inmiddels in Suriname zijn aangekomen en de boot op de kant hebben staan in Paramaribo. Ze hebben een afschuwelijke ervaring achter de rug. Het roer was afgebroken. Eerst nog flink wat zeemiles gevaren met de windvaan als roer maar later op drift. De kust voor Paramaribo is gevaarlijk wegens enorme ondiepten en zijn modderpartijen. Ondanks PanPan berichten is er geen hulp van coastquard gekomen en uiteindelijk zijn ze beiden aan boort van een olietanker opgevangen. De boot aan drie ankers laten liggen. Jelle heeft deze later met visserslui opgehaald. Aangezien de zee erg ruw was is hij zelf met een lijn in het water gesprongen en heeft de boot kunnen bereiken waarna deze op sleeptouw is genomen. Al met al zeer heftige avonturen dus. De echte reparatie moet in Trinidad plaatsvinden en aangezien Floor het niet zo ziet zitten en omdat Jelle de boot van de verzekering niet alleen mag varen is Karel gevraagd dit avontuur mee te beleven. Definitieve planning van tijd moet nog gebeuren.
Inmiddels hebben we een stoere pickup gekocht die vandaag bij de SGB (mijn oude school) gekeurd is en goedbevonden. heerlijk om weer mobiel te zijn want met die sterke wind is het zwaar alles op de vouwfiets te moeten doen.

Onze rondtour over het eiland Barbados o.l.v. de monteurs was erg mooi. We hebben heerlijk local gegeten: flying fish, cocosnootmelk gedronken en de sfeer goed geproefd. Het eiland is de suikerplantage van Engeland en nog steeds zijn er grote suikerrietplantages, nu voor de rum. Echt engels is een college voor theologie gelegen op een superstek, dus goed voor de meditatie.







een weekje zijn we nu op bonaire. Bij aankomst gelijk verwelkomd door Meg en Marco. De tocht verliep heel voorspoedig en we arriveerden binnen 5 dagen. Er was wind en we konden dus goed opschieten. Het was een hele verandering met de zeiltochten hiervoor waarbij de wind het vaak liet afweten. De laatste nacht op zee was enerverend. We hebben samen aan dek gewaakt want het was erg onbestendig. een zwarte dreigende lucht, geen overgang zichtbaar van water naar de hemel en dat blijft voor mij toch altijd een nare beleving. Ook was er behoorlijk veel wind. Aangezien het de laatste nacht was was het geen probleem dat we geen slaap kregen. Het laatste stukje voor Bonaire viel de wind weg en het leek net of we in het oog van een storm terecht waren gekomen. sehr unheimisch maar het bleef hierbij. In de ochtend naderden we Bonaire en volgens Karel was het leed geleden. Mooi niet, stormachtig ineens en ik heb in een hoekje zitten balen echt bang ben ik dan. Gelukkig duurde dit maar kort. We konden in de baai aan de mooring en het was fantastisch om iedereen weer te ontmoeten en te genieten van alles wat het eiland opnieuw biedt aan ons.
Er was tot onze verrassing een plek vrij in de haven van Plaza en daar liggen we nu aan de kant. Heerlijke plek. we genieten van alle faciliteiten van het resort en kunnen op een stretcher heerlijk op het strand liggen. Elke ochtend een snorkel, zwemtocht en dan heerlijk in de zon ontbijten.
We hebben een leuke auto op de kop kunnen tikken. Een stoere 4wheeldrive. Mochten hem gelijk meenemen en we waren helemaal in onze sas. Gelijk helemaal voltanken en toen wees de bediende ons op het feit dat de benzine er aan de onderkant weer uitstroomde. Gelijk terug naar de verkoper en daarna een reparatie. Jammer want nu moeten we nog enkele dagen langer op onze fietsjes en dat is lastig met de harde wind die hier staat.

We vertrekken vanuit Mindelo en worden door de hollandse kolonie uitgetoeterd en gezwaaid heel gezellig. Zij zullen enkele dagen later vertrekken. Als we de zeilen bijzetten en de stuurautomaat installeren doet deze het niet!!! We keren dus om. Met behulp van Floor en de contactspray lukt het de automaat weer werkzaam te krijgen.

We weten n.l. nog niet of de windvaan werkt.

De nieuw aan te komen stuurautomaat was tot de laatste dag niet leverbaar!!! Wel een ander exemplaar tegen een exorbitante hoge prijs. Een vreemde deal dus.

Nu vertrekken we dan toch echt. Er is nu niemand die ons uitzwaait.

Er staat weinig wind en dat blijft de komende dagen zo. Af en toe is het echt zeilen maar ook de motor wordt weer regelmatig ingezet.

We ontmoeten “de wolkentreintjes”, een vogel met een enorm lange staart, 2 containerschepen en dit is de oogst van 4 dagen op zee. De eerste nacht hebben we wacht gelopen maar nu gaan we dus heerlijk samen slapen in de kajuit en controleren we om de beurt de koers, zeil enz.

We hebben beiden last van zeeziekte wat zich uit in hoofdpijn en weinig trek, vermoeidheid en overmatig slapen.

Eerst de 4^de dag voel ik me behoorlijk fit en Karel lust weer koffie.

We hebben de genua uitgeboomd en experimenteren met de spinnaker, alles om de vaart erin te houden

We hebben een behoorlijk daggemiddelde en vorderen dus volgens plan.

4 de dag:

Opstaan 8 uur, bed opruimen en wassen. Brood roosteren en thee zetten. Eten en een beetje lezen. Zeilplan bijstellen en ons verbazen over de geringe wind. Motor staat al bij vanaf 5 uur en we vorderen zeer langzaam. De teller staat nu onder de 3000 km. en de gem. snelheid is 7.9 per uur.

De overtocht

Eindelijk is het zo ver en beginnen we aan de oversteek van de Atlantische Oceaan.

Bij vertrek worden we uitgezwaaid, er wordt getoeterd en geblazen door de Hollandse kolonie die op een later moment zullen vertrekken naar o.a. Suriname, Brazilië en Martinique. Het is verbazend zoveel Hollanders je onderweg ontmoet, velen met kinderen groot en klein en ze hebben dus een onderwijsprogramma mee om onderweg de kinderen bij te spijkeren. Hierdoor wordt het idee van de oceaan oversteken ook minder angstwekkend voor mij. Men spreekt er over met ontzag maar het is toch ook een enorme uitdaging.

Koffie en ons klaarmaken voor de squall die dreigt te naderen. Een inktzwarte lucht die nadert.

Druppels vallen en er komt wat wind. De boom ingehaald en afwachten. Niets dus. Dit herhaalt zich nogmaals en we blijven ons verbazen. De wind draait wel.

Verder dus niets.

Vandaag is het macaroni met groenten net als gisteren. Nog een dag vers en dan wordt het blikvoer. Niet erg aantrekkelijk vind ik. Brood kan nog enkele dagen mee en dan krijgen we het heerlijke Duitse brood (3 mnd. Houdbaar) voor de rest van de reis, aangevuld met toast.

We lezen en rommelen zo de dag door. Het is vroeg donker en de nacht is dus lang. De bezigheden beperken zich dan tot op dek zitten en rond kijken. We hebben geen zin om risico’s met de stroom te lopen dus beperken we ons met licht aan doen. Alleen als de motor draait hebben we alle ruimte om spelletjes enz. te doen en/of te lezen in de kajuit. Rummikub is meest populair en klaverjassen.

14-12

Grote stilte, geen wind van betekenis, niks current of passaatwind. ??????

Op de motor is de snelheid 5,5 km. stroom tegen en wat er nog meer onder water en in de lucht tegen kan zitten. We blijven ons verbazen. De wind staat nu west dus tegen. Een aan de windse koers is niet mogelijk, we wijken af van de vaste koers en varen naar de 15 de breedtegraad.

De voorspellingen in de passageweather kloppen aardig en we weten nu wat de diverse pijltjes en lichte vlekken echt inhouden. Balen dus. Zorgen over of we genoeg diesel bij ons hebben, die hebben we voor 250 draaiuren.

Aan de andere kant is het het meest relaxte weer van de wereld dus we moeten niet vergeten daar ook van te genieten. Na 36 uur motoren, komt er wind, dikke buien in de namiddag.

In de avond motregen, een dik wolkendek. Er ontstaat een schitterend begin van een brede regenboog. Zonsondergang levert abstracte schilderijen op van wolkenvelden. Geen maan op dit moment en het is pikdonker.

We hebben er nu bijna 1000 km opzitten in 5 dagen.

15/12 dinsdag.

De regen lijkt voorbij. Karel heeft het rif uit het grootzeil gehaald om zoveel mogelijk van het beetje wind te profiteren. We zeilen dus en krijgen weer wat meer moed dat alles goed komt.

De watertank lekt. We hadden ons al vaker verbaasd over water in de bilgen maar vermoedden dat dit aan het toilet lag, het niet consequent dichtzetten van kranen. Nu echter blijkt dat het zoet water is en bij loshalen van de vloerplaten zien we water uit de tank lopen. De druk eraf en zoveel mogelijk water overhevelen naar de al lege 5 litercans. Als de druk eraf is lekt de tank niet verder en alleen als we cans vullen zet ik de druk er weer even op. Repareren doen we later wel.

We gebruiken gelukkig heel weinig water dus het is niet heel erg dramatisch.

We zijn nu behoorlijk gewend aan het ritme aan boord en vermaken ons prima. We ervaren het geheel toch wel als bijzonder en hebben het samen heel gezellig in die kleine ruimte die we kunnen gebruiken. Wel verstoort het motorgeronk de intense rust en stilte die er op de oceaan heerst maar voordeel is dat we ongestoord licht en computer kunnen gebruiken.

16/12.

Zo stil als nu is het nog niet eerder geweest. Tijd om de boot te schrobben. De sfeer is als van een brede rivier bij zonsopgang. Doodstil en niets dan een brede deining die als zandduinen in de woestijn komen en gaan. Super.

Wat eten betreft komen nu de blikken aan de beurt.. Vers is er niet meer bij. Niet elk blik is wat het beloofd te zijn, verrassend dus.

Enkele blikken zien er zeer smakelijk uit. Iets met kip zal het zijn. De bouillon is heel smakelijk maar er zitten kippentenen in en vellen, brrr. Goed voor de vissen.

De hele dag zijn we bezig met kijken naar het metertje dat de km. aangeeft en de snelheid

1/10 eraf of er bij. Wandelend gaat sneller. Het is stupid om op deze manier deze enorme afstand te moeten afleggen. Dag in dag uit dobberen we en halen met de motor bij 5,5 km per uur. Ik baal behoorlijk en doe dit nooit meer.

Karel heeft het alsmaar over de jongens van Bonte Koe en Vasco da Gama die het ook zonder motor moesten doen en bleven dobberen maar dat zegt mij niet veel. Ik wil gewoon naar de overkant.

In de nacht draait de wind NO en we zeilen echt met uitgeboomde genua.

19/12 De lucht is geklaard letterlijk en figuurlijk. Er is wind, zon en we zeilen. We zien de afstand weer zitten. Zal dit de passaatwind zijn? Ook moet er current zijn maar we merken er niets van.

20/12 Een waanzinnige nacht met stroom mee en veel wind. Snelheden van meer dan 12 km. Ons gemiddelde stijgt meteen en we hopen dat dit zo blijft. Zijn we met oud en nieuw in Barbados.

De hele boel is weer ingekakt. De motor moet weer het werk doen en de stemming wordt belabberd. We ruzieën wat af, vaak om niks. Karel blijft vrolijk en heeft het erg naar de zin, ik baal enorm van alle gedoe.

We maken ons zorgen over de dieselvoorraad die we al gerantsoeneerd hebben. Als we een tanker langs zien komen roepen we deze op en vragen om diesel. Ze doen het en verleggen de koers. De boot wordt stilgelegd en we komen langszij. Met veel inspanning lukt het mij de boot bij te houden. Spannend want door de golven wordt ons bootje steeds richting tanker geduwd en hoewel we zo dichtbij mogelijk moeten komen is het niet de bedoeling er tegen aan gesmeten te worden. De diesel wordt in jerrycans via lijnen naar onze boot getrokken waar Karel de cans uit het water vist.

Geweldig deze aktie en we hebben er zo 120 liter diesel bij.

23 dec. Achter ons 24 uur motorgenot. Nu we genoeg diesel hebben is alles relaxter en kunnen we genieten van zon, luchten en water. Wind is er niet.

Karel gebruikt de gekregen diesel. Het ziet er wel anders uit als de diesel die we zelf hebben maar toch!!!

Een tanker die we in de verte zien vragen we naar het weerbericht. Er schijnt richting Barbados wind te zijn de komende 3 dagen, 10 knots.

Om 2 uur kan de motor uit. De boom weer opgetuigd en met een snelheid van 4-5 komen we langzaam vooruit. Nog 1500 km.

24/12 Problemen met de motor. Hij houdt er mee op. De diesel is niet bruikbaar in onze motor. Karel probeert de boel te cleanen maar krijgt het niet voor elkaar.

Nu wordt het dus echt Vasco da Gama maar leuk is anders.

25/12

Kerst! De snelheid is gedaald tot 1-2 km. We dobberen en stuurautomaat en windvaan trekken dit niet. De wind draait zelfs en we krijgen wat er nog is ook nog tegen. Onvoorstelbaar.

Af en toe zie ik het helemaal niet meer zitten. Hoe lang gaat dit nog duren. We hebben water en eten genoeg voor de komende 3 weken.

Waar blijft toch die passaat en current. We lezen de teksten van voorgangers en snappen er niets van. We hobbelen als een gans en het is allemaal erg vermoeiend.

Als er wind is heeft die totaal geen power en we vorderen zeer langzaam.

We blijven druk met uit bomen, grote en kleine boom. De grote boom is zeer onhandig en ik ben bang dat als het weer slechter wordt we hem er niet snel genoeg tussenuit krijgen. Zo gauw het wat donkerder wordt wil ik die dus niet meer in gebruik hebben. Dan wordt het de kleine maar het zeil flappert dan erg en dat is heel slecht voor het materiaal.

We sturen eens per week een bericht met de spot en hopen dat het thuisfront in de gaten heeft dat we erg langzaam vorderen en zeker niet binnen de genoemde tijd zullen aankomen.

Daar maak ik me eigenlijk nog de meeste zorgen over.

26/12 Nog 1396 km.

De zee is spiegelglad en we hebben ons voorgenomen de sfeer niet te laten verpesten door wat er niet is. Er is namelijk een fantastische uitzicht en de luchten zijn geweldig met vele kleurschakeringen. De zonsondergangen zijn adembenemend

We zijn helemaal met ons zelf. Tot op heden zijn we 2 x een zeilschip tegengekomen en 5 tankers. Geen dolfijnen, walvissen of i.d., wel vliegende vissen en heel aparte vogels met lange staarten.

In de nacht schitterende sterrenhemels met de melkweg duidelijk zichtbaar.

28/12 We laten het aggregaat elke dag een uur draaien om de stroomvoorziening op peil te houden. Verder gebruiken we zo weinig mogelijk stroom. De diepte meter is afgezet en de verlichting is nu d.m.v. olielampjes. Geen spelletjes meer in de avond of lezen. Het went allemaal. Als de GPS het maar blijft doen.

Mirjam is vandaag jarig en ik hoop dat ze groot feest vieren.

Ineens kunnen we weer zeilen. Geweldig. Jammer genoeg geen rechte koers te varen dus zigzaggen. Hier hebben we eigenlijk helemaal geen rekening mee gehouden dat dit ook nog kan. De golven zijn 3 m hoog. Varen op de windvaan kost eveneens de nodige kilometers vanwege de uitslag.

We leren veel en genieten ondanks alles van wat er allemaal is.

30/12 Door alle gewapper vertoont de genua diverse scheuren die we afplakken met tape.

Het blok op de mast waarmee de grote boom op hoogte ingesteld kan worden weigert voortdurend. Er zijn meer dingen die het gewoon niet meer doen. We blijven bezig met schoonmaken en invetten. Verbazend wat de effecten zijn van zout water. Elke dag een rondje boot en klussen.

31/12 We blijven dobberen en de frustraties zijn groot. Karel heeft het gelukkig niet meer over Paddeltje en Vasco, dat maakt me woest. Hij houdt er meer de moed in, terwijl ik echt baal en de hele reis verwens. Oefening in geduld.

Af en toe zijn er dikke buien. Goed voor de boot om alles weer met zoet water afgespoeld te krijgen.

3/1 2010 We komen weer vooruit. Alles lijkt dan gelijk vrolijker te worden.

5/1 de wind blijft ons helpen en we gaan als een speer richting Barbados. De windvaan doet het fantastisch en hoewel we zigzaggen vorderen we behoorlijk.

Met wat geluk kunnen we vanavond aankomen.

Ik probeer met de mobiel een sms te sturen maar moet nog even wachten. Meestal lukt het bij 20 km uit de kust.

6 januari 2010.

We liggen aan een mooring en rustten uit van alle spanningen en wat er allemaal nog meer is geweest.

Gisteravond aangekomen. In het donker was het moeilijk oriënteren. Alles met behulp van de GPS en het klopte helemaal. We wilden aanmeren in de haven maar dit was onmogelijk. Terug dus. Er was heel weinig wind en zeilen lukte net. Karel had via de marifoon assistentie gevraagd maar er werd niet geantwoord. Dan maar proberen te ankeren.

Ineens vaart er een dinghy met 2 heren naast ons en krijgen we hulp aangeboden. Een van de jongens is een Nederlander dus dat communiceert gemakkelijk. We mogen aanmeren aan hun boot en dan morgenochtend bij licht een andere plek zoeken. Geweldig. We drinken met elkaar nog een borrel op de aankomst en goede afloop.

WE ZIJN AAN DE OVERKANT.

Op zoek naar een monteur om de motor weer aan de slag te krijgen. Via via krijgen we een tel. nr en maken een afspraak met Andy morgenvroeg. Gaat het lukken? Spannend!

Andy is keurig op tijd met 2 monteurs die de boel in orde zullen maken. Geweldig om 5 uur is de motor weer helemaal schoon en als nieuw. We zijn dolblij. Bij de borrel achteraf krijgen we een fantastisch aanbod: de mannen zullen ons zaterdag een rondrit geven over het eiland met alle highlights. We zijn reuze benieuwd. Ook wijzen ze ons op de wrakken die vlak voor de kust liggen en dit zijn schitterende plekken om te snorkelen.

Als we de was met de bijboot naar de laundry brengen moeten we door de branding die zeer sterk is. De boot wordt naar voren gesmeten en ik verzuip bijna! Sta ik later al druppend in de winkel mijn was af te geven. De juffrouw biedt de droger aan.

Maandag 11 januari vertrekken we met enkele tussenstops naar Bonaire.

Einddoel van de reis.